Eind juli vloog ik naar Sydney voor mijn wetenschapsstage en ik heb het erg naar mijn zin. Onlangs ontmoette ik een oogarts die mij aanbood om een dag mee te lopen in zijn privékliniek. Er lopen vrijwel geen artsen in opleiding of studenten rond in een privékliniek, de patiënten betalen immers veel geld om een ‘echte’ specialist te zien. Dat was een mooie kans voor mij! Lopen jullie met me mee?
Allereerst is het belangrijk om te weten dat de gezondheidszorg anders werkt in Australië. Zo zijn er publieke ziekenhuizen die door het publieke zorgstelsel, Medicare, gefinancierd worden en particuliere ziekenhuizen die deels out-of-pocket gefinancierd worden door de patiënten. Daar tegenover staat wel een kortere wachtlijst en een specialist in plaats van een arts in opleiding of student. Dokter Patel vertelde dat hij het werken in een publiek ziekenhuis helemaal zat was vanwege het inefficiënte werken en daarom in zijn eigen kliniek is gaan werken. Ook behandelt hij zo nu en dan een aantal patiënten voor een 0 euro tarief als zij het niet kunnen betalen.
Rond half 9 kwam ik aan in de privékliniek en de secretaresse leidde mij rond. Dokter Patel sloot later aan en gaf mij nog een andere rondleiding.
Dokter Patel was erg nieuwsgierig naar mijn persoonlijke oog-ervaringen (ik heb een oogoperatie gehad). Hij keek goed naar mijn retina voor eventuele nieuwe littekens of loslating en naar mijn pupil voor cataract, een van de risico’s van de operatie. Gelukkig zat alles nog op zijn plek en was er ook nog geen cataract te zien. Dokter Patel vertelde mij dat ik dat binnen 1-2 jaar kan verwachten en dat is alleen te verhelpen met een tweede operatie. Dus ik moet goed opletten of ik klachten passend bij cataract ontwikkel. Een voordeel is wel dat er dan een nieuwe lens in gezet kan worden, dan hoef ik eindelijk geen -10 lenzen meer te dragen.
Daarna vertelde dokter Patel mij het een en ander over de anatomie van het oog en de meest voorkomende aandoeningen die hij in zijn privékliniek ziet: glaucoom, cataract, droge of natte maculadegeneratie en netvliesloslatingen. Vervolgens gingen we dan eindelijk patiënten zien! We zagen ongeveer 30 patiënten in vijf uur.
Waaronder een patiënt met natte maculadegeneratie. Dokter Patel vertelde mij dat op een OCT zowel droge- als natte maculadegeneratie gezien kan worden en liet dit aan me zien. Een droge maculadegeneratie kan niet behandeld worden, maar een natte maculadegeneratie wel met anti-VEGF-injecties. Ik heb meteen de eerste steriele injectie van anti-VEGF meegemaakt. Dit zorgt ervoor dat de bloedvaten in het oog minder permeabel worden en daardoor zal er dus ook minder vocht of bloed ophopen. Dit zijn levenslange injecties, meerdere keren per jaar.
Ook zagen we veel patiënten met een glaucoom. Dokter Patel liet zien hoe hij de oogdruk meet en ik kon de nervus opticus zien. Hij vertelde mij dat een intacte nervus opticus vaak aangeeft dat een glaucoom nog behandeld kan worden met druk verlagende oogdruppels. Als de afferente reflex van de nervus opticus is aangedaan, dan is de zenuw aangedaan en soms kunnen er zelfs asymmetrische pupillen geconstateerd worden. Daarnaast liet hij een trabeculum zien dat hij had ingebracht bij een patiënt om de oogdruk te verlagen.
Tenslotte zagen we veel patiënten met cataract. Dit was erg eenvoudig te zien in de pupil van een patiënt als een wat troebele gele vlek. De behandeling van cataract is een operatie, maar daarbij moeten de voordelen wel de kosten en risico’s overschrijden. Als gouden standaard wordt vaak gebruikt dat een patiënt hinder moet ervaren in het dagelijks leven zoals bij het autorijden of het lezen.
Wat een interessante en leerzame dag! Ik heb alle aandoeningen genoteerd en ben 's avonds gelijk in mijn pocket Oogheelkunde gedoken om alles te bestuderen. En toen vielen ook mijn oogjes tevreden dicht.
