Hoe faalangst mijn leven beïnvloedt

Hoe faalangst mijn leven beïnvloedt

Ik zou geen moment kunnen kiezen waarop ik denk dat mijn faalangst begonnen is. Vroeger was faalangst nog niet heel bespreekbaar en schaamde ik mij er erg voor. Nu probeer ik er juist meer over te praten. Misschien kan ik jou er wel mee helpen!

Mijn eerste tip: Ik gebruik dit stoplicht om te herkennen wanneer ik een stapje terug moet doen. 
Groen (het gaat goed): ik ben vrolijk, zing, plan dingen en lach veel.
Oranje (pas op!): ik vergeet dingen, ben kortaf of sneller boos, hoge hartslag of snel ademen, ben moe en zeg afspraken af.
Rood (te laat): ik word boos of verdrietig en kan niets meer doen.

Ik herinner me dat ik op de basisschool altijd mijn hand op stak als we mochten voorlezen in de klas. Terwijl ik in diezelfde periode wel last had van faalangst in mijn vrije tijd, in de sport ritmische gymnastiek. Ik heb meerdere peptalks nodig gehad, omdat ik een oefening vergat of bang was om te falen en ik heb zelfs een keertje pauze genomen van de sport.

Op de middelbare school begon de faalangst ook tijdens school op te treden en kwamen vragen in mij naar boven zoals: ‘lees ik dit wel goed?’, ‘is het dom om dit te vragen?’, ‘wat als ik deze toets niet haal?’, ‘wat zullen anderen van mij denken tijdens deze presentatie?’. Toen ik in huilen uitbarstte door een black-out tijdens een toets, besloot ik dat het zo niet meer verder kon. Ik begon met een faalangst-reductietraining op school en daarna kreeg ik begeleiding van 2 leerkrachten. In de vele gesprekken hebben zij altijd naar mij geluisterd. Maar vooral hadden zij altijd vertrouwen in mij. Ik ben hen voor eeuwig dankbaar!

Toen ik in huilen uitbarstte door een black-out tijdens een toets, besloot ik dat het zo niet meer verder kon.

Na de middelbare school ben ik een jaar biomedische wetenschappen gaan studeren, en daarna geneeskunde. Zeker bij geneeskunde faalde ik meer tentamens dan dat ik haalde. En tijdens presentaties nam de faalangst weer de overhand. Ik besloot om naar de studieadviseur en een psycholoog te gaan. Hier kreeg ik weer wat meer vertrouwen, en tips voor presentaties en tentamens.  

Hier kreeg ik weer wat meer vertrouwen, en tips voor presentaties en tentamens.  

Omdat ik merkte dat ik het presenteren nog steeds erg eng vond, zeker in het Engels, ben ik de internationale Master Vitality and Ageing gaan doen. Helaas raakte ik overspannen tijdens de master, en moest ik weer terug naar de studieadviseur. Samen met de coach, heeft zij me weer nieuwe tips gegeven. Ook adviseerden ze me om naar een psycholoog te gaan voor (flashforward) EMDR. Hierbij wordt er een fictief moment gecreëerd in de toekomst, om zo met een afleidende stimulatie te zorgen dat het schrikbeeld of de gedachte wordt afgezwakt. Hierdoor zal ik hopelijk op een gezonde manier kijken naar de toekomst en naar nieuwe situaties die ontstaan.

Helaas ben ik er dus nog niet, maar ik merk wel dat het presenteren steeds beter gaat. Zo wordt ook mijn zelfvertrouwen steeds een beetje groter. Faalangst gaat nooit weg, het maakt mij tot wie ik ben, maar ik hoop er beter mee te kunnen leren leven in de toekomst. Ik ben enorm trots, want met de steun van de mensen om me heen blijf ik doorzetten.

Hierbij mijn tips:

  • Praat erover, dat zorgt vaak al dat je het beter kan verwerken. Daarnaast kan iemand jou misschien tips geven. Zo kwam ik er zelf bijvoorbeeld achter dat mensen die dicht bij mij staan ook faalangst hebben (gehad). Je bent niet alleen!
  • Schaam je er niet voor. Faalangst maakt jou tot wie je bent. Veel meer mensen hebben last van faalangst dan je verwacht.
  • Zoek hulp van een professional. Ga naar je studieadviseur, een coach, vertrouwenspersoon of psycholoog. Soms kan een intakegesprek al genoeg handvaten bieden.
  • Probeer te relativeren. Ondanks het feit dat het mogelijke falen kan voelen alsof de wereld vergaat, kan ik het vaak de volgende dag alweer relativeren.
  • Zoek afleiding. Op het moment dat de faalangst de overhand neemt, is het goed om er even niet over na te denken. Ga even sporten, wandelen, een boek lezen of iets kijken op de televisie. Hierdoor kan je later soms al iets beter relativeren.

Wil jij in contact komen met Isa? Zoek haar op op de Compendium Community!

Laat een reactie achter