Mijn aanloop naar een loopbaan als arts is heel wat anders gegaan dan voor de meesten van jullie. Ik ben twee keer uitgeloot in Nederland en de decentrale selectie wilde ook niet lukken. Geen probleem, de ambitie om geneeskunde te studeren was zo groot dat ik het geluk in België heb opgezocht. Na zeven jaar was het tijd om weer terug te gaan naar mijn kikkerlandje en te starten met mijn loopbaan als arts. Wennen was het wel om de hiërarchie los te laten en die stap te maken tot arts-assistent zijn. Inmiddels zijn we drie banen verder en werk ik vol plezier als ANIOS op de intensive care in Apeldoorn.
De stap om op een intensive care te gaan werken was vanwege de diversiteit aan ziektebeelden, de mogelijkheid om bepaalde vaardigheden te leren en het acute aspect dat ik erg leuk vind. Elke intensive care is weer anders. In de academische centra zijn de IC’s veel gespecialiseerder en kun je te maken hebben met een chirurgische IC, internistische IC of een neuro IC. Dat zorgt ervoor dat je kennis en handelingen op een hele andere manier ontwikkelen. Ik werk in Apeldoorn op een IC die zowel internistische als chirurgische patiënten behandeld. Daardoor zie ik veel ziektebeelden en is het werk wat ik doe erg divers.
Op een IC werken betekent ook dat je in verschillende diensten werkt. Wij hebben dag-, avond- en nachtdiensten. Elke ochtend begin je met de overdracht van de nachtdienst met een samenvatting over alle patiënten en de recente ontwikkelingen. Je start met je visite zoals je het ook op de afdeling doet alleen komt er net iets meer bij kijken. Zo ontwikkel je meer kennis over beademing, vasopressie en sedativa. Na je visite moet er soms van alles geregeld worden. Een CT scan is nooit eventjes gedaan, zeker niet bij een beademde patiënt. Er moeten heel veel infusen, perfusoren, kabeltjes en beademingsslangen mee richting de CT scan en bij beademde patiënten is het jouw taak dat de tube niet disloceert bij het overtillen op de CT tafel. Nieuwe problemen kunnen zich voordoen tijdens een opname waarover nieuw beleid moet worden gemaakt. Onbegrepen ziektebeelden hebben jouw hersens nodig om een differentiaal diagnose op te stellen. Een opname verloopt niet altijd vlekkeloos en complicaties liggen op de loer. Ondanks dat wij heel veel ondersteuning kunnen bieden in de vorm van vasopressie, beademing en antibiotica kunnen we niet alle patiënten redden. Familiegesprekken en daarbij ook slecht nieuws gesprekken komen met enige regelmaat voor.
Tijdens elke dienst kan je telefoon gaan met de vraag om een SIT consult, SIT staat voor spoed interventie team. Dit betekent dat er ergens in het ziekenhuis een patiënt is die ABCD instabiel is en jij als ANIOS IC moet diegene gaan beoordelen. De ABCD methode is heilig op de IC, want treat first what kills first. Je beoordeelt de patiënt en overlegt met je supervisor. Vaak heeft zo’n patiënt intensieve zorgen nodig en neem jij degene mee naar de intensive care. Nadat je de patiënt hebt overgeplaatst en samen met de intensivist een beleid hebt gemaakt, is het jouw taak om een patiënt op te lijnen, oftewel te voorzien van een arteriële katheter en centraal veneuze katheter. Soms is het ook nodig om dialysekatheters of zogenaamde PICCO’s te plaatsen. Hier komen het klinisch redeneren en de technische vaardigheden samen.
Treat first what kills first.
Je bent ook in het bezit van de reanimatiepieper en tijdens de reanimatie ben jij verantwoordelijk voor de luchtweg. Hiervoor heb ik een week lang een luchtwegstage op de anesthesie gehad waarbij ik leerde om patiënten te beademen via een kap, veel lastiger dan je denkt, en te intuberen. Natuurlijk is er veel ervaring nodig om goed te intuberen, maar er zijn genoeg kansen om onder supervisie te intuberen bij patiënten.
Kortom, je kunt op een intensive care heel veel leren. Zo leer je niet in paniek te raken als je bij een bleek klamme patiënt komt met een tachycardie en hypotensie. Je leert differentiaal diagnoses op te stellen op zowel chirurgisch als internistisch gebied. Je ontwikkelt je communicatieve vaardigheden door zowel met wakkere patiënten te praten, op een gegeven moment weet je welke ongemakken ze ervaren, als met de familie die je smekend aankijkt voor goed nieuws. En daarnaast ben je ook nog eens heel praktisch bezig met het plaatsen van lijnen, het onder de knie krijgen van de echo en met geluk een aantal intubaties. Ben je er klaar voor om jezelf uit te dagen en onwijs veel te leren op korte termijn op zoveel verschillende vlakken, dan is een plek op de intensive care wel iets voor jou!
