Tijdens een congres kwam ik in contact met twee professoren uit Australië. Van het een kwam het ander en ik kreeg de kans om mijn wetenschapsstage in Australië te doen. Ik neem je mee in een van mijn dagen!
Het is maandag na een lang weekend en ik word met veel moeite wakker. Omdat ik ook veel thuis kan werken, sta ik elke ochtend ‘pas’ om half 9 op en start ik de dag rond 10 uur in het Hornsby Ku-ring-gai ziekenhuis. Ik eet even snel ontbijt en klets nog wat met de moeder van het gastgezin voordat ik de bus pak naar het ziekenhuis.
Ik loop altijd eerst even langs alle directe collega’s om goedemorgen te zeggen en een praatje te maken. De FORTRESS studie is een gerandomiseerd onderzoek naar de invloed van een kwetsbaarheidsinterventie voor kwetsbare ouderen. De database gebruik ik voor één van de secondaire uitkomstmaten: kwaliteit van leven, gemeten met de EQ-5D-5L. Na het bijpraten start ik mijn laptop op en kijk ik of ik mail heb. Ik loop goed op schema en ben momenteel bezig met de resultaten. Een tijdje geleden liep ik vast op de baseline characteristics tabel 1, maar deze is inmiddels af en nu ben ik de tariffs van de EQ-5D-5L aan het omrekenen en analyseren.
Om 11 uur heb ik een meeting met Ian, een van mijn begeleiders. Wij proberen wekelijks een meeting in te plannen om bij te praten over de voortgang. Ik houd mijn vragen bij voor tijdens de meeting, want vaak hebben we maar ongeveer 15 minuten de tijd. Ian vertelt mij dat hij tevreden is met de voortgang en dat de tabellen er goed uit zien en geeft mij wat feedback waar ik mee verder kan. Daarna gaat hij verder met zijn geheugenkliniek. Bij deze geheugenkliniek zien we verschillende patiënten met dementie, Alzheimer of MCI. Ik ben er een keer bijgeweest toen er Alzheimer bij een patient werd gediagnosticeerd. Dat heeft veel indruk op me gemaakt.
Vandaag keer loop ik niet met hem mee, omdat ik zelf een meeting met mijn dagelijkse begeleider heb. We bespreken de inhoudelijke vragen over de FORTRESS studie. Zo moet ik bijvoorbeeld voor de analyse informatie hebben over het aantal keren dat een interventie is gedaan en ben ik ook aan het kijken naar de withdrawals, loss to follow up en overlijdens. Ook krijg ik feedback waar ik weer aan kan werken.
Daarna hebben we lunch met de collega’s en werk ik tot ongeveer 4 uur door met de feedback. Het verschil met onze cultuur is goed zichtbaar; in Australië zijn mensen op het werk heel erg ontspannen en starten ze liever veel te vroeg dan dat ze veel te laat eindigen. Als ik zeg dat ik mij zorgen maak of ik mijn master scriptie op tijd af heb, dan zeggen ze: ‘dat komt wel goed hoor! En desnoods ga je in Nederland verder!’ En die ontspannen cultuur spreekt mij wel aan, want nu ben ik nog net op tijd om de bus naar het strand te pakken en lekker te gaan surfen!
Wil je meer weten over blogger Isa? Zoek haar op op de Compendium community. Of reageer hieronder!
